วันเดาฮ์

วันเดาฮ์ (ภาษาอาหรับ: يوم الدوح) เป็นอีกชื่อหนึ่ง วันเฆาะดีร ซึ่งเป็นวันที่ ศาสดามุฮัมมัด(ศ็อลฯ) ได้ประกาศว่า อิมามอะลี(อ.) เป็นผู้นำและตัวแทนหลังจากท่าน ต่อสายตาของประชาชนทั้งหลาย

สาเหตุที่ตั้งชื่อ

เดาฮ์(دوح) พหูพจน์ของ เดาฮะห์ (دوحة) หมายถึง ต้นไม้ที่สูงตระหง่าน เต็มไปด้วยกิ่งก้าน และเป็นสถานที่หลบแดด เพราะว่า เป็นสถานที่ซึ่งศาสดา ผู้ทรงเกียรติของอิสลามได้ประกาศว่า อะลี (อ.) เป็น คอลีฟะฮ์(ผู้ปกครอง)(เฆาะดีรคุม)(غدیر خم) มีต้นไม้จำนวนหนึ่งในทะเลทราย(ซะมารอต) เมื่อถึงช่วงเที่ยง พวกเขาได้ใช้มันเป็นที่หลบแดดและทำ นมาซ วัน เฆาะดีร จึงถูกเรียกว่า วันเดาฮ์ เช่นกัน ดังบทกวีของนักกวีเอกของ ชีอะฮ์ กูเมต บินเซด อะซะดี ที่กล่าวถึงบทกวีนี้ที่รู้จักว่า ฮาชิมียาต:(1)

ويَومَ الدَّوحِ دَوحِ غَديرِ خُم‏*****أبانَ لَهُ الوَلايَةَ لَو اُطيعا

ความหมาย : ในวันเดาฮ์ คือ เดาฮ์ของเฆาะดีรคุม หากแม้นว่ามีการปฏิบัติตาม วิลายะฮ์ได้ประจักษ์ชัดแล้ว

และเช่นเดียวกัน อะมีรุลมุอ์มินีน (อ.) ได้กล่าวเทศนาใน วันศุกร์ หนึ่ง ซึ่งตรงกับวัน อีดเฆาะดีร และท่านได้กล่าวถึงคำว่า เยามุดเดาฮ์(วันแห่งเดาฮ์).