อิบนุ อัรริฎอ
อิบนุ อัรริฎอ (Arabic: ابن الرضا) เป็นฉายานามของทายาทที่เป็นผู้ชายของอิมามริฎอ (อ.) ซึ่งเป็นที่รู้จักที่สุด คือ อิมามญะวาด (อ.)[1]อิมามฮาดี (อ.)[2] และ อิมามฮะซัน อัสกะรี (อ.)[3]มูซา มุบัรกออ์ บุตรหลานอิมามญะวาด (อ.) เป็นหนึ่งในบุคคลที่เรียกเขาว่า อิบนุ อัรริฎอ(4)ฉายานามเหล่านี้ บะนีอับบาสได้ใช้เรียกเหล่าสาวกของอิมามทั้งหลายและบุคคลอื่นๆ (5)
เหตุผลที่ใช้ฉายานามนี้ บางคนได้กล่าวว่า บะนีอับบาส เรียกบุตรหลานของอิมามริฎอ (อ.) ว่า อิบนุ อัรริฎอ เพื่อแสดงให้เห็นว่า บุคคลเหล่านี้ต่างยอมในตำแหน่งมกุฏราชกุมารของอิมามริฎอ และมีความปรารถนาต่อโลกนี้(6)อีกเหตุผลหนึ่งที่กล่าวถึงฉายานามนี้ เนื่องจากอิมามริฎอ ถูกรู้จักมากขึ้นในเหตุการณ์การเสวนาวิชาการกับมัสฮับต่างๆและสำนักคิดเทววิทยา ระหว่างกลุ่มต่างๆและสำนักคิดต่างๆ ด้วยเหตุนี้ บุตรหลานของอิมามริฎอ จึงเรียกว่า อิบนุ อัรริฎอ (7)
Note
Refrence
- Majlisī, Muḥammad Bāqir al-. Biḥār al-anwār al-jāmiʿa li-durar akhbār al-aʾimmat al-aṭhār. 2nd edition. Tehran: Islāmiya, 1363 Sh.
- Mufīd, Muḥammad b. Muḥammad al-. Al-Irshād fī maʿrifat ḥujaj Allāh ʿalā l-ʿibād. 1st edition. Qom: Kungira-yi Shaykh al-Mufīd, 1413 AH.
- Rāwandī, Saʿīd b. Hibat Allāh al-. Al-Kharāʾij wa l-jarāʾiḥ. [n.p], 1409 AH.
- Ṣaffār, Muḥammad b. Ḥasan. Baṣāʾir al-darajāt fī faḍāʾil-i Āl-i Muḥammad. [n.p], 1404 AH.
- Ṭabrisī, Faḍl b. al-Ḥasan al-. Iʿlām al-warā bi-aʿlām al-hudā. [n.p], 1417 AH.