อะบูอัรร็อยฮานะตัยน์
อะบูอัรร็อยฮานะตัยน์ (ภาษาอาหรับ: أبو الريحانتين) หมายถึง บิดาของกลิ่นหอมทั้งสอง ซึ่งเป็นฉายานามของศาสดามุฮัมมัด(ศ็อลฯ)(1) และฉายานามของอิมามอะลี(อ.)(2)
ร็อยฮานะฮ์ หมายถึง ต้นไม้ชนิดหนึ่งที่มีกลิ่นหอม(3) ศาสดามุฮัมมัด(ศ็อลฯ) ได้กล่าวว่า ฮะซันและฮุเซนทั้งสอง คือ กลิ่นหอมของฉัน(4)(บันทึกที่ 1)
ในบางครั้ง ศาสดา ผู้ทรงเกียรติของอิสลาม(ศ็อลฯ) ได้เรียกอิมามฮะซัน (อ.) ว่า กลิ่นหอมของฉัน ยกตัวอย่างเช่น ในหนังสือมะนากิบ รายงานไว้ว่า ศาสดาได้ปฏิบัติกับเขาด้วยความเมตตาและความอ่อนโยน แม้แต่ในขณะที่กำลังนมาซก็ตาม และจากคำตอบให้กับบรรดาอัศฮาบ ซึ่งสร้างความประหลาดใจให้พวกเขาเป็นอย่างมาก ดังที่ศาสดามุฮัมมัด(ศ็อลฯ) กล่าวว่า
"แท้จริงนี่คือ กลิ่นหอมของฉัน" (5) และอิมามอะลี(อ.)ก็ได้รับฉายานามว่า อะบูอัรร็อยฮานะตัยน์(6) ยกตัวอย่างเช่น ในหนังสือมักตัลอัลฮุเซน ของคอรอซมี รายงานจากศาสดา ผู้ทรงเกียรติ(ศ็อลฯ)ว่า ศาสดาได้กล่าวสลามกับอิมามอะลี(อ.) ด้วยกัน สามวันก่อนการวะฝาตของเขา โดยเขากล่าวว่า
"ขอความสันติสุขพึงมีแด่อะบูอัรร็อยฮานะตัยน์ ฉันขอสั่งเสียเจ้าด้วยร็อยฮานะตัยน์(กลิ่นหอม)ของฉันในโลกนี้"(7)