อบุลกอซิม (ฉายานาม)

อบุลกอซิม (ภาษาอาหรับ : ابوالقاسم ) เป็นฉายานามของศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) ศาสดาแห่งอิสลาม [1] หลังจากการถือกำเนิดของกอซิม บุตรชายของศาสนทูตของพระเจ้า เขาจึงเป็นที่รู้จักในฉายานามว่า อบุลกอซิม [2] เชคศอดูก ( เสียชีวิต: 381 ฮ.ศ.) ในการอธิบายริวายะฮ์ กล่าวว่า ฉายานามนี้ได้รับจากความศรัทธาและการปฏิเสธศรัทธา เพราะว่า ศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) คือผู้แบ่งแยกบุคคลเข้าสู่สวรรค์และลงนรก(3) นอกจากนี้ เขายังยกหลักฐานไปยังริวายะฮ์นี้ อธิบายว่า เนื่องจากอิมามอะลีเป็นผู้แบ่งแยกสวรรค์และนรก ด้วยเหตุนี้ ศาสดาจึงถูกเรียกว่า อบุลกอซิม เพราะศาสดาถือเป็นบิดาของอิมามอาลีและเป็นบิดาของบรรดามุสลิมคนอื่นๆ[4]

ตามคำกล่าวของมุฮัมมัด บิน อะลี อัรดะบีลี ในหนังสือ ญามิอุรรุวาต ฉายานามนี้ ยังกล่าวถึงอิมามซัจญาด (อ.) ด้วยเช่นกัน (5) นอกเหนือจากนี้ ยังถูกใช้สำหรับอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.) อีกด้วย (6) ตามคำกล่าวของอะนายะตุลลอฮ์ กุฮ์พาอี นักริญาลชีอะฮ์ในศตวรรษที่สิบเอ็ดแห่งฮิจเราะฮ์ศักราช ระบุว่า การใช้ฉายานามว่า อบุลกอซิม สำหรับอิมามมะฮ์ดี(อ.ญ.) มากกว่าศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) [7]

เชค ฮุร อามิลี เขียนในหนังสือ วะซาอิลุชชีอะฮ์ เชื่อว่า หากผู้ใดก็ตามที่ชื่อ มุฮัมมัด เป็นที่น่ารังเกียจที่จะเรียกฉายานามเขาว่า อบุลกอซิม [8] ตามรายงานรายชื่อที่จดทะเบียนในสำนักงานทะเบียนอิหร่าน อบุลกอซิม เป็นหนึ่งใน 100 อันดับแรก ชื่อของชายชาวอิหร่านในสมัยนั้น ตั้งแต่ปี 1297 ถึง 1380 สุริยคติอิหร่าน [9]