การนมาซช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์

การนมาซช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ มีสองรอกะอัต เป็นนมาซมุซตะฮับ ซึ่งสามารถกระทำในช่วงสิบคืนแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ การนมาซนี้ หลังจากอ่านซูเราะฮ์อัลฟาติฮะฮ์ ให้อ่านซูเราะฮ์อัลอิคลาศ และโองการที่ 142 จากซูเราะฮ์อัลอะฮ์รอฟ โองการดังกล่าวได้กล่าวถึงช่วงสี่สิบวันของการพำนักบนภูเขาซีนาย เพื่อที่จะได้รับบัญญัติสิบประการจากพระเจ้า ซึ่งช่วงสิบวันสุดท้าย ตรงกับช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ ตามริวายะฮ์ รายงานว่า ผู้ใดก็ตามที่ได้กระทำนมาซนี้ในช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ เขาจะได้รับผลรางวัลเท่ากับผู้ที่มีส่วนร่วมในการประกอบพิธีฮัจญ์

วิธีการนมาซ

การนมาซในช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ สามารถที่จะกระทำระหว่างช่วงมัฆริบและอิชาอ์ (1)การนมาซนี้มีสองรอกะอัต ในทุกรอกะอัต หลังจากอ่านซูเราะฮ์อัลฟาติฮะฮ์ ให้อ่านซูเราะฮ์อัลอิคลาศ และโองการ

وَ واعَدْنا مُوسی‏ ثَلاثِینَ لَیلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِینَ لَیلَةً وَ قالَ مُوسی‏ لِأَخِیهِ هارُونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ

และเราได้ให้สัญญาแก่มูซา เป็นเวลา สามสิบคืน และเราได้ทำให้มันสมบูรณ์ด้วยอีกสิบวัน ดังนั้น ในการพบปะกับพระผู้อภิบาลของเขาได้สมบูรณ์ครบสี่สิบวันแล้ว และมูซาได้กล่าวกับฮารูน พี่ชายว่า จงทำหน้าที่แทนฉันในกลุ่มชนของฉัน และจงปรับปรุงแก้ไขและจงอย่าได้ปฏิบัติตามทางของเหล่าผู้ก่อความเสียหาย (2)

นมาซนี้ได้มีการบันทึกไว้ในหนังสือมะฟาติฮุลญินาน (3)ในภาคส่วนการปฏิบัติประจำเดือนซุลฮิจญะฮ์ (4)

โองการนี้ ได้ชี้ให้เห็นถึงเหตุการณ์การพบปะของมูซากับพระเจ้า(มีกอต) เป็นเวลาสี่สิบวัน บนภูเขาซีนาย เพื่อรับบัญญัติสิบประการ และในช่วงเวลานั้น น้องชายของเขา คือ ฮารูน ได้เป็นตัวแทนของเขาในหมู่กลุ่มชาวบะนีอิสรออีล (5) ตามโองการนี้ ครั้งแรกมูซาพำนักบนภูเขาเป็นเวลา 30 คืน และได้เพิ่มอีกสิบคืนด้วยกัน (6) และในบางริวายะฮ์ อธิบายว่า 30 คืน ของเดือนซุลเกาะอ์ดะฮ์ และอีกสิบคืนของช่วงแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ (7)

ผลรางวัลและหลักฐานยืนยัน

ตามริวายะฮ์ รายงานจากหนังสืออิกบาลุลอะอ์มาล ระบุว่า อิมามบากิร (อ.) ได้สั่งอิมามศอดิก (อ.) บุตรชายว่า อย่าได้ละทิ้งการนมาซนี้ในช่วงสิบวันแรกของเดือนซุลฮิจญะฮ์ เป็นอันขาด เพราะว่า หากว่าผู้ใดก็ตามที่ได้ทำนมาซนี้ในช่วงสิบวันแรกดังกล่าว ผลรางวัลที่เขาจะได้รับคือ เขาจะมีส่วนร่วมเสมือนผู้ที่ประกอบพิธีฮัจญ์ แม้ว่า เขาจะไม่ได้ไปประกอบพิธีฮัจญ์ก็ตาม (8) ซัยยิด อิบนุฏอวูซ ได้รายงานเรื่องนี้่จากหนังสือของอิบนุอัชนาซ (9) ตามที่ได้ระบุไว้ในหนังสือ วะซาอิลุชชีอะฮ์ คือ หนังสือของอิบนุอัชนาซ ชื่อว่า อะมั้ลซิลฮิจญะฮ์ (การปฏิบัติประจำเดือนซุลฮิจญะฮ์) (10)